23rd june 2013
"आज फार काही बरं सुचत नाहीय ….
कुणास ठाऊक का ?
पण उगीचच खूप अस्वस्थ वाटतंय ….
काहीतरी राहून गेल्यासारखं वाटतंय … काहीतरी विसरल्यासारखं वाटतंय …
पण काय राहून गेलंय ? काय विसरलंय ? "
प्रश्न…
"आयुष्यात बरचं काही राहून जातं… आणि बरंच काही विसरलहि जातं (अनेकदा ठरवूनच )…
पण नेमक काय विसरलयं अन काय राहून गेलयं ते आत्ता.. या क्षणी तरी आठवत नाहीय …
खूप प्रयत्न करतोय … पण छे … नाहीच आठवत …
खूप एकटं एकटं वाटतंय … एका पोकळीत मी आहे अस वाटतंय … "
राजू तंद्रीत बसला होता … बायको नव्या नवरी सारखी नटून आली …
"वट पोर्णिमा आहे आज … आज पहिल्यांदा कुणीतरी मला repeat करण्यासाठी देवाकडे प्रार्थना करणार आहे …
हि आज खूप खुश होती ….
मी काहीतरी गमावल्याच्या दु:खात बसलो होतो … पण हि मात्र मला मिळवलयं… सात जन्मांसाठी ….
याच आनंदात होती … देवाला आज तसं सांगणार हि आहे हि …
पण खरचं मी आहे का हिच्यासोबत?
निदान या जन्मासाठी तरी ?"
बोचणारा प्रश्न …
"हि मला सर्वस्व समझते … हिच्या आयुष्यात फक्त मीच आहे …. माझ्या पलीकडे आमच्या हीच जगचं नाही …
हीच जग माझ्यापासून सुरु होतं आणि माझ्यापाशीच संपतं …
पण माझं तसं आहे का ? माझं जग अजून हि तिच्या बरोबरच सुरु होतं …. अन तिच्याच सोबत आहे मी … संपतच नाही …
संपवायचं आहे … पण … नाही संपत … "
"मी सात जन्म मिळावा म्हणून हि वडाला साकडं घालून आली होती आणि पुढचे सातही जन्म हि हेच साकडं घालणार होती …
पुरुषांसाठी का नसतो असा वड किंवा असं एखादं झाड कि ज्याला फेरे मारून कोणाला तरी कायमचं मागता येईल … ?
पुरुषांना नाही वाटत का कोणासोबत तरी पुढचे काही जन्म काढावेत ?
काही जन्म नाही निदान हा जन्म तरी काढावा… ?
कि देवालाच वाटत नाही असं कि पुरुषांच्या इच्छेप्रमाणे व्हावं?
मला तिला स्विकारता नाही आलं…
किंवा तिने मला नाही स्वीकारलं…
हिने मला स्विकारलयं…
हिच्या मनासारखं झालय कि मनाविरुद्ध ?
माहित नाही
पण हिने मला स्विकारलयं… अगदी मनापासून …
पण माझं काय ??
माझं काय ?
आता मीच वडाला साकडं घालायचं ठरवलंय…
मला तिच्या आठवणीतून … तिच्या जगातून बाहेर काढ …
मला आता हिच्या सोबत जगायचय
हिच्या साठी जगायचय
पुढचे सगळेच जन्म ……
"??????????"
- जयंत पवार
"आज फार काही बरं सुचत नाहीय ….
कुणास ठाऊक का ?
पण उगीचच खूप अस्वस्थ वाटतंय ….
काहीतरी राहून गेल्यासारखं वाटतंय … काहीतरी विसरल्यासारखं वाटतंय …
पण काय राहून गेलंय ? काय विसरलंय ? "
प्रश्न…
"आयुष्यात बरचं काही राहून जातं… आणि बरंच काही विसरलहि जातं (अनेकदा ठरवूनच )…
पण नेमक काय विसरलयं अन काय राहून गेलयं ते आत्ता.. या क्षणी तरी आठवत नाहीय …
खूप प्रयत्न करतोय … पण छे … नाहीच आठवत …
खूप एकटं एकटं वाटतंय … एका पोकळीत मी आहे अस वाटतंय … "
राजू तंद्रीत बसला होता … बायको नव्या नवरी सारखी नटून आली …
"वट पोर्णिमा आहे आज … आज पहिल्यांदा कुणीतरी मला repeat करण्यासाठी देवाकडे प्रार्थना करणार आहे …
हि आज खूप खुश होती ….
मी काहीतरी गमावल्याच्या दु:खात बसलो होतो … पण हि मात्र मला मिळवलयं… सात जन्मांसाठी ….
याच आनंदात होती … देवाला आज तसं सांगणार हि आहे हि …
पण खरचं मी आहे का हिच्यासोबत?
निदान या जन्मासाठी तरी ?"
बोचणारा प्रश्न …
"हि मला सर्वस्व समझते … हिच्या आयुष्यात फक्त मीच आहे …. माझ्या पलीकडे आमच्या हीच जगचं नाही …
हीच जग माझ्यापासून सुरु होतं आणि माझ्यापाशीच संपतं …
पण माझं तसं आहे का ? माझं जग अजून हि तिच्या बरोबरच सुरु होतं …. अन तिच्याच सोबत आहे मी … संपतच नाही …
संपवायचं आहे … पण … नाही संपत … "
"मी सात जन्म मिळावा म्हणून हि वडाला साकडं घालून आली होती आणि पुढचे सातही जन्म हि हेच साकडं घालणार होती …
पुरुषांसाठी का नसतो असा वड किंवा असं एखादं झाड कि ज्याला फेरे मारून कोणाला तरी कायमचं मागता येईल … ?
पुरुषांना नाही वाटत का कोणासोबत तरी पुढचे काही जन्म काढावेत ?
काही जन्म नाही निदान हा जन्म तरी काढावा… ?
कि देवालाच वाटत नाही असं कि पुरुषांच्या इच्छेप्रमाणे व्हावं?
मला तिला स्विकारता नाही आलं…
किंवा तिने मला नाही स्वीकारलं…
हिने मला स्विकारलयं…
हिच्या मनासारखं झालय कि मनाविरुद्ध ?
माहित नाही
पण हिने मला स्विकारलयं… अगदी मनापासून …
पण माझं काय ??
माझं काय ?
आता मीच वडाला साकडं घालायचं ठरवलंय…
मला तिच्या आठवणीतून … तिच्या जगातून बाहेर काढ …
मला आता हिच्या सोबत जगायचय
हिच्या साठी जगायचय
पुढचे सगळेच जन्म ……
"??????????"
- जयंत पवार