16 june 2013

पाऊस … धो धो पाऊस …. वेड्यासारखा पाऊस …
इतका पाऊस…  इतका पाऊस….  इतका पाऊस… 
इतका पाऊस कि सगळ विसरायला लावणारा
इतका पाऊस कि खूप प्रयत्नाने पुसलेलं  पुन्हा गिरवणारा

राजू तिच्या आणि त्याच्या नेहमीच्या जागी आला होता …
पावसाचे थेंब उडत होते चेह-यावर ….
पण आज त्याला पावसाचा त्रास होत नव्हता …
राजू च्या गालावर पावसाचे थेंब होते कि ……………… तिच्या विरहाचे ???

तसाच उभा होता … बराच वेळ

उभा असायचा बराच वेळ पावसात तिची वाट पाहत
खरं  तर त्याला पाऊस आवडायचा नाही … वैतागायचा तो पावसात तिची वाट पाहताना
गाड्यांमुळे अंगावर चिखल उडू नये म्हणून त्याची खूप धडपड चाले
छत्री उडवायला येणाऱ्या वा-यावर त्याचा विशेष राग …
"या पावसाला सरळ एका रेषेत पडताच येत नाही … तिरका पडून , माझ्या छत्रीत घुसून मला मुद्दाम भिजवतो हा "
राजूची नेहमीची तक्रार
तिला हसू हि येतं  आणि खूप छान हि वाटत
"यामुळेच तू मला खूप आवडतोस" असं  ती राजूला नेहमी म्हणत असे आणि तसं  म्हणताना त्याच्या केसातून हात फिरवत असे

केसातून हात फिरवून पावसाचे थेंब राजूने झटकले …  पाऊसपण  खूप हट्टी …तिच्या आठवणी सारखा …. पुन्हा पावसाचे थेंब राजूच्या डोक्यात

"एका छत्रीतून चालण्याचा तुझा हट्ट का?"  राजू ची चिडचिड
ती त्याचा हात धरून त्याच्या खांद्यावर डोकं ठेवून शांतपणे चालतेय

"खूप भिजायला होतं ग "
"त्याचसाठी तर पाऊस येतो रे"
"भिजू नये म्हणूनच छत्री बनवलीय न? मग छत्री बनवणारे वेडे आहेत का ?  "
"खूप शहाणे आहेत " असं  म्हणून तिने त्याचा हात जर घट्टच पकडला …

ती रस्त्यात साचलेल्या पाण्यात निर्धास्त पणे पाय टाकत चालत होती
त्याचा मात्र साचलेल पाणी  चुकवण्याचा केविलवाणा प्रयत्न …

त्याचा चेह-यावर अजूनही खूप थेंब होते … पावसाचे ??? … कि ……

जयंत पवार